وبلاگ حرفه و فن
حرفه و فن
دانمشمندان میگویند عوارض داروها د رکودکان ممکن است خطرناکتر باشد.
برچسب:, :: :: نويسنده : قاسمی
ادامه مطالب ادامه مطلب ... برچسب:, :: :: نويسنده : قاسمی چگونه با نوجوان ارتباط برقرار كنیم؟ آیا میتوانید با نوجوان تان خوب ارتباط برقرار كنید؟ احتمالا شما هم مثل خیلی از پدر و مادرهای دیگر، به این سوال با آه و ناله، جواب میدهید كه: « من اصلا نمیتونم باهاش ارتباطی برقرار كنم» یا ممكن است بگویید: « بعضی وقتها حس میكنم انگار داریم با دو زبان مختلف با هم صحبت میكنیم، به نظر میآید اصلا یك كلمه هم از حرفهای مرا نمیفهمد.» بیگانه بودن نسلها با همدیگر، اصلا تازه نیست و احتمالا از اول تاریخ وجود داشته است.
برقرار كردن ارتباط ، هیچ وقت كار سادهای نبوده است . خواه بین زن و شوهر باشد ، یا والدین و فرزندان. بخصوص در خلال سالهای بحرانی نوجوانی، این مساله برای خانواده پیچیدهتر میشود.
از این مساله فرار نكنید و با آن رو در رو شوید ، بیشتر وقتها زندگی با نوجوانها كار سختی است و سختتر از آن، حرف زدن با آن هاست. بعضی وقتها، آن ها آن قدر بحث و جدل میكنند كه گفتگوی تان تبدیل به مسابقه جیغ زدن میشود! در خانواده شما فرقی ندارد كه در حال حاضر اوضاع ارتباطی چگونه است، خوب است یا بد، به هر حال شما و نوجوانتان باید سعی كنید اوضاع از این كه هست، بهتر شود. مجراهای ارتباطی باز، نه تنها سالهای نوجوانی را برای همه خانواده لذت بخش خواهند كرد ، بلكه باعث میشوند كه شما راحتتر بتوانید تأثیر مثبتی بر نوجوانتان داشته باشید.
از عوامل عمده مشكلات نوجوانان، ارتباط نادرست در خانواده است. والدین با درایت و هوشمندی، اعتماد و اطمینان نوجوانان را نسبت به خودشان جلب كنند و به گونهای رفتار كنند كه نوجوان احساس كند میتواند در صورت برخورد با مشكلات از آنان یاری جوید ، والدین باید باب گفت و شنود با نوجوانان را باز كنند تا نوجوان با آن ها درد دل كند و آن ها را یاور و امین خویش بپندارد و در لحظات بحرانی خود را تنها و منزوی نیابد برچسب:, :: :: نويسنده : قاسمی پاهای شما بخش مهمی از بدنتان هستند. اگر آن ها را نداشتید نمی توانستید بایستید، قدم زنان به این طرف و آن طرف بروید یا بدوید. پاهای شما دایماً به سختی کار می کنند. آن ها خسته می شوند، عرق می ریزند و در نتیجه بو می گیرند. تصور کنید در یک روز گرم به بیرون می روید و ساعت ها به گردش و تفریح می پردازید، مثلاً به شهربازی می روید. حال کمی به پاهای خود فکر کنید! تمام مدت که به خوش گذرانی پرداخته اید آن ها در کتانی یا کفش تان محبوس بوده اند. در راه برگشت، در اتوبوس، پاهایتان را از کفش در می آورید. احساس خوبی دارد؛ اما پایتان بو می دهد و سر و صدای دیگر مسافران در می آید: «آه! چه بوی بدی.»، «وای چه بوی وحشتناکی!»، «این دیگر بوی چیست؟»، «چه کسی کفشش را در آورده است؟» بوی بد پا به خاطر باکتری هاست. باکتری ها دوست دارند در مکانی تاریک و نمناک زندگی کنند. داخل کفشی که از عرق پا خیس شده است، یکی از بهترین مکان ها برای زندگی باکتری هاست. اگر شرایط زندگی برای باکتری مهیا باشد آن ها در کفش شما به مهمانی و جشن می پردازند. این باکتری ها سلول های مرده ی پوست پا و چربی موجود در عرق پا را می خورند. وقتی تکثیر یافتند و از آنچه گفتم تغذیه کردند، دافعه ی شان را به صورت اسیدهایی از خود دفع می کنند. این همان اسیدها هستند که بوی بدی دارند. 10 تا 15 درصد از مردم بوی پایشان خیلی بد است. چرا؟ چون پای آن ها بیشتر عرق می کند و مکان مناسبی برای زندگی نوعی باکتری مخصوص به نام «مایکروکاکوس سدنتاربوس» می شود. این باکتری ها غیر از این که اسید بد بو از خود تولید می کنند ماده ی دیگری به نام ترکیب گازی سولفور از خود به جا می گذارند. ترکیبات سولفوری بوی وحشتناک و غیر قابل تحملی دارند. اگر تخم مرغ گندیده ای را بو کشیده باشید، متوجه می شوید که این ترکیبات چه بوی بدی دارند...ادامه مطالب ادامه مطلب ... برچسب:, :: :: نويسنده : قاسمی نويسندگان |