درسمت خارجی مچ دست (سمت شست) واقع شده است.

2- نـبـض زنـد زیرین(ULNAR PULSE):

در سمت داخلی مچ (انگشت کوچک) واقع شده است.

3- نـبـض کـاروتـیـد و یا گردنی(CAROTID PULSE):

در گردن در طول لبه خارجی نای و یا زیر فک واقع است.

نکته:از اعـمـال فـشـار زیـاد روی شـریان هـای گـردنی جداً اجـتــناب کنید، چراکه تحریک گیرنده های فشار آن (با لمس مـحـکم) مـیتواند کاهش ضربان قلب و یا حتی توقف قلب را در پـی داشته بـاشـد.

هـمـچـنین نـبـایـد دو شـریـان گردنی هـمزمـان لـمـس گـردند. لـمــــس همزمان دو شریان گردنی غـش و یـا ایسکـمی (کاهش خونراسانی موقت به قلب) را در پی خواهد داشت.

4- نبض بازویی و یا براکیال(BRACHIALPULSE):

میان عضلات دوسر و سه سر و در قسمت میانی و داخلی آرنج واقع است.

5- نبض رانی(FEMORALPULSE):

در کشاله ران واقع است.

6- نبض پس زانو(POPLITEAL PULSE):

در پشت زانو واقع است. برای لمس آن زانو بایستی 120 درجه خم گردد.

7- نبض پشت پایی(DORSALIS PEDIS):

در روی پا و وسط دو قوزک واقع است.

8- نبض درشت نی خلفی(TIBIALIS POSTERIOR PULSE):

در پشت قوزک داخلی پا واقع است.

9- نبض گیجگاهی(TEMPORAL PULSE) :

روی شقیقه ها درست کنار گوش واقع است.
10- نبض اپیکال(APICAL PULSE):

همان مکانی است که پزشکان با گوشی طبی ضربان قلب را شمارش میکنند.

نکته:چنانچه فشار سیستولیک فرد پایین تر از 90 میلی متر جیوه باشد نبض رادیال غیر قابل لمس خواهد شد.
نکته:چنانچه فشار سیستولیک فرد پایین تر از 80 میلی متر جیوه باشد نبض بازویی غیر قابل لمس خواهد شد.
نکته: چنانچه فشار سیستولیک فرد پایین تر از 60 میلی متر جیوه باشد نبض کاروتید غیر قابل لمس خواهد شد. از آنجایی که فشار سیستولیک به ندرت تا این اندازه افت میکند، فقدان نبض گردنی معمولا نشانه مرگ است.
نحوه اندازه گیری نبض:
تعداد ضربان نبض را در 15 ثانیه شمارش کرده و آن را در عدد 4 ضرب کنید، و یا تعداد ضربان را در مدت زمان 10 ثانیه شمارش کرده و سپس آن را در عدد 6 ضرب کنید.
نکته:هنگام گرفتن نبض زمان گیری باید از اولین موج نبض شروع شده و این نبض برابر با صفر فرض شود. سپس نبض بعدی به عنوان شماره 1 به حساب آورده گردد. بنابراین شمارش باید از صفر شروع شود و نه از یک.
نکته:به ازای هر 0?56 درجه سانتی گراد تب (افزایش دمای بدن) سرعت قلب و نبض 10 ضربان افزایش می یابند.
نکته:کاهش فشار خون تعداد ضربان نبض و قلب را افزایش میدهد.
نکته:مصرف غذا و روند گوارش ضربان قلب را اندکی افزایش میدهد.
ضربان قلب ماکزیموم:

حداکثر تعداد ضربان قلب و یا نبضی است که قلب قادر به تولید آن میباشد.

 این تعداد ضربان با فرمول زیر قابل سنجش است:
ضربان قلب ماکزیموم = سن -220 
ضربان قلب هدف:

حد ضربان قلبی است که در آن به سیستم قلبی عروقی بدن صدمه نرسیده وبه بدن فشار وارد نمیگردد. هنگام فعالیت بدنی نباید تعداد ضربان قلب از حد ضربان قلب هدف فراتر رود. ضربان قلب هدف معمولا 80-60 در صد ضربان قلب ماکزیموم میباشد.

زمان بازگشت به حالت اولیه:

مدت زمانی است که پس از فعالیت جسمی، ضربان قلب به ضربان در حال استراحت بازمی گردد. هر چه این زمان کوتاهتر باشد، فرد از آمادگی جسمی بالاتری برخوردار است.
علل تعداد ضربان بیشتر ازحد نرمال:
شوک-خونریزی-گرما زدگی-کم آبی-تب-درد-هیجانات-فعالیت بدنی-استرس-پرکاری غده تیروئید-کم خونی-مصرف کافئین و سایر محرکات-استعمال سیگار-مصرف داروهای ویژه درمان آسم.
علل تعداد ضربان کمتر از حد نرمال:
کم کاری غده تیروئید-مصرف داروهای قلبی عروقی-بیماریها ونارساییهای قلبی-افت حرارت بدن-بی اشتهایی عصبی-گرمازدگی شدید-مصرف سرکوب کننده ها(مثل الکل)
علل نبض ضعیف:
نارسایی های قلبی-شوک-فشار خون پایین-کم آبی-خونریزی-استفراغ شدید-سوء تغذیه